Nodejs در مقابل PHP
با وجود آنکه نودجیاس و PHP هر دو میتوانند اپلیکیشنهایی با درصدی مشابه از پیچیدگی را مدیریت بکنند اما آنها مفاهیم و ساختار متفاوتی دارند و الگوهای متفاوتی را دنبال میکنند. اگر شما یک مدیر پروژه و یا توسعهدهنده هستید که باید برای انتخاب یکی از این موارد در جهت ساخت اپلیکیشنتان تصمیم بگیرید، بهتر است مزایا و معایب هر کدام از این موارد را مطالعه کنید.
نودجیاس و PHP هر دو راهحلهایی محبوب در جهت توسعه اپلیکیشنهای وب هستند. پیاچپی یک زبان اسکریپتی است که توسط Ramsus Lerdorf در ۱۹۹۴ ساخته شد و به عنوان یکی از زبانهای اول در دنیای وب ۱.۰ شناخته میشود. پیاچپی در سالهای اخیر بیشتر توسط سیستمهای مدیریت محتوایی که از آن استفاده میکنند شناخته میشده است. وردپرس، جوملا و دروپال در حقیقت فارغ از آنکه سیستمهای مدیریت محتوای موفقی هستند به عنوان نمادی برای موفقیت پیاچپی نیز نام برده میشوند. از طرفی دیگر نودجیاس رقیبی بسیار جوانتر از پیاچپی است و برخلاف پیاچپی یک زبان برنامهنویسی نیست، بلکه یک runtime جاوااسکریپت است که برای توسعه اپلیکیشنهای مبتنی بر سرور استفاده میشود. نودجیاس در سال ۲۰۰۹ ارائه شد.
نودجیاس برای عصر ۲.۰ وب نمادی از نفوذ جاوااسکریپت در ایجاد اپلیکیشنهای مبتنی بر رویداد و داده است.
مزایای نودجیاس
۱. راهحلی سریع برای توسعه اپلیکیشنهای سمت سرور
نودجیاس از حلقه رویدادی جاوااسکریپت برای اپلیکیشنهایی با هزینه سنگین I/O استفاده میکند، این موضوع باعث میشود که نودجیاس به خوبی بتواند رویدادهای چندگانه را سرویسدهی کند. با استفاده از پردازش ناهمزمانی که در جاوااسکریپت وجود دارد، نودجیاس توانایی مدیریت پردازشهای بسیار زیاد را روی تنها یک CPU دارد. مجموع این کاراییها باعث میشود که نودجیاس برای توسعه اپلیکیشنهایی که حجم پردازشی بالایی دارند بسیار مناسب و کاربردی باشد. نودجیاس برای RTA و SPA یا Real Time Application و Single Page Applicationها بسیار مناسب و انتخابی ایدهآل است.
۲. یک زبان برای همه چیز
فریمورکهای محبوب کلاینت-ساید که ما امروزه آنها را بسیار میشنویم با استفاده از جاوااسکریپت ساخته شدهاند. انگولار، ریاکت، ویو و… نمونههایی از این فریمورکها هستند. حال اگر قرار باشد که از نودجیاس نیز استفاده کنیم، دیگر تمام چیزهایی که نیاز داریم با استفاده از جاوااسکریپت حل میشود. چنین حالتی واقعا میتواند کاربردی و عالی باشد.
استفاده کردن از یک زبان برنامهنویسی برای فرانت-اند و بک-اند میتواند قابلیت نگهداری اپلیکیشنتان را بالا ببرد و توسعهدهندگان داخل یک تیم را بیشتر از پیش به همدیگر مرتبط سازد.
۳. انعطافپذیری
نودجیاس لزومات، قواعد و… کمی دارد، این موضوع کمک میکند تا توسعه دهنده بتواند آزادی بیشتری در روند توسعه داشته باشد. از آنجایی که حالت Strict در نودجیاس وجود ندارد بنابراین الزامی برای انتخاب بهترین معماری، بهترین دیزاین پترن و… نیز وجود ندارد. با این وضع تیم توسعه دهنده نودجیاس میتواند از ماژولهای بسیار زیادی که در مخازن NPM وجود دارد استفاده کند.
معایب نودجیاس
۱. کارایی کم در ارائه پردازش به اپلیکیشنهای گرافیکی و پردازش چندنخی
نودجیاس یک محیط تک نخیط و مبتنی بر رویداد است به همین دلیل برای عملیاتهایی که نیاز سنگینی به پردازنده دارند مناسب نیست. عملیاتهایی مانند ویرایش تصویر، صدا و ویدیو نمیتواند خروجی مناسبی را داشته باشد. اپلیکیشنهای نودجیاس در این حالتها ممکن است نتوانند به خوبی جواب بدهند و کرش کنند.
۲. بالغ نبودن
فارغ از کتابخانههای اصلی مانند HTTP و یا Crypto، مخازن نودجیاس دسترسی شما را به کتابخانههایی میدهد که توسط جامعه کاربری توسعه داده شده است. این اکوسیستم تا به حال حاضر نیز هنوز به بلوغ کامل نرسیده است. ماژولهایی که کیفیت بالایی داشته باشند در این مخازن کم هستند. باگهای زیادی را میتوان در این مخازن مشاهده کرد که ممکن است به اساس اپلیکیشن شما آسیب وارد کنند. بنابراین شما در برخی موارد با مشکلات بزرگی مواجه خواهید شد که ممکن است آزار دهنده باشد.
مزایا PHP
۱. پلتفرمهای زیاد
پیاچپی در پلتفرمهای بسیار زیادی حضور دارد. تمام سیستمهای مدیریت محتوای محبوبی که امروز آنها را مشاهده میکنید با استفاده از پیاچپی توسعه داده شدهاند. وردپرس، جوملا و دروپال نمونههایی از این موارد هستند. همچنین فریمورکهای توسعه وب بسیار مناسبی برای پیاچپی ساخته شده که در بین آنها میشود به لاراول و سمفونی اشاره کرد. تمام این موارد باعث میشوند که شما در فرایند توسعه وب دستتان برای انتخابهای متعدد باز باشد و بتوانید بهترین ویژگیهای ممکنه را انتخاب نمایید. همچنین یکی دیگر از مزیتهای بسیار مهم پیاچپی در این زمینه، وجود سرویسهای هاستینگ بسیار زیاد و متنوع است که به شما در دیپلوی کردن کمک زیادی میکند. پیاچپی جامعه متن باز بسیار بزرگی دارد و فرایندهای آموزشی بسیاری برای آن توسعه داده شده است.
۲. راهحل قابل حمل
پیاچپی زبانی قابل حمل و چندسکوی است. شما میتوانید پیاچپی را تقریبا روی هر سروری (ویندوز/لینوکس) با هر وب سرویسی (انجنیکس/آپاچی/آیاساس) راه اندازی کنید. این بدان معناست که شما محدودیتی برای راهاندازی وبسایتهای مبتنی بر PHP ندارید.
شما برای کار با PHP میتوانید از تعداد بسیار زیاد هاستهای اشتراکی موجود استفاده بکنید، اما برای نودجیاس این امکان تقریبا وجود ندارد و شما حتما نیاز به یک سرور مجازی دارید. با این وجود میشود نتیجه گرفت که پیاچپی برای وبسایتهای کوچک و استارتاپهای نوپا انتخابی بسیار مناسبتر از نودجیاس است.
۳. ساخته شده برای وب
علارغم زبانهایی مانند پایتون و جاوا که زبانهای چند منظورهای هستند، PHP برای دنیای وب ساخته شده است. به همین دلیل است که در PHP ما دسترسی کاملی برای قابلیتهای مختلف از جمله مدیریت HTML، سرور و دیتابیس را در اختیار داریم. بنابراین نتیجه میگیریم که پیاچپی توانایی بسیار خوبی در ایجاد اپلیکیشنهای مبتنی بر سرور دارد و نیازی به استفاده کردن از ابزارهای دیگر نیست. اما پیاچپی در این حالت برای اپلیکیشنهایی که تعامل زیادی با کلاینت ساید دارند مناسب نیست، چرا که روشهای بهینهای برای آن تعبیه نشده است. (در مقایسه با نودجیاس)
معایب PHP
۱. ناکارآمد با فلسفه SoC
پیاچپی راهکاری بسیار کارآمد و عالی برای پیادهسازی رویکرد MVC نیست. ما در پیاچپی توانایی بالایی در جداسازی قسمتهای مختلف کد یا Separation of Concerns نداریم. در روش عادی ما کدهای PHP خود را درون فایلهای html قرار میدهیم اما این موضوع باعث میشود که قابلیت نگهداری و استفادهپذیری از کدها به شدت کاهش پیدا کند و در نتیجه کار با فایلهای یک پروژه سخت شود.
۲. مدل کلاینت-سرور منقضی
PHP از مدل کلاینت-سروری قدیمی استفاده میکند که در آن هر برگه درخواست شده باید یکبار ارتباط پایگاه داده، پیکربندی پارامترها و… را از ابتدا ایجاد و پیادهسازی بکند. این موضوع باعث میشود که پیاچپی در مقایسه با نودجیاس بسیار کندتر شود. از آنجایی که نودجیاس از قابلیتهای جدیدتری در رندر صفحات استفاده میکند، در نهایت همه چیز میتواند سریعتر و راحتتر پیادهسازی شود. البته این مشکلات نیز راهحلهایی در پیاچپی دارند اما به صورت استاندارد در خود پیاچپی تعبیه نشدهاند.
خب چگونه انتخاب درستی داشته باشیم؟
همانطور که مشاهده میکنید، هر دو گزینه نودجیاس و پیاچپی نکات مثبت و منفی خودشان را دارند. اگر اینگونه است پس چگونه میشود انتخاب درستی داشت؟ برای آنکه انتخاب مناسبی داشته باشیم باید سناریوی خودمان برای ساخت اپلیکیشن را بررسی کنیم.
نودجیاس برای اپلیکیشنهایی که درخواست I/O بالایی دارند بسیار مناسب است، اپلیکیشنهایی که درخواست و تعامل زیادی با لایه کلاینت نیز دارند باید از نودجیاس استفاده کنند. مسنجرها مخاطبان اصلی نودجیاس هستند.
همچنین نودجیاس برای IoT یک گزینه بسیار مناسب است، در ساخت وب سرویسها و ایپیآیها نیز نودجیاس میتواند خروجی بهتری را از خود نشان دهد.
در مقابل پیاچپی برای راهحلهای استانداردسازی شده مانند بلاگ، خبرنامه، صفحات فرود و پرتالها مناسب است. با استفاده از سیستمهای مدیریت محتوایی مانند وردپرس و دروپال، ساخت وبلاگها و فروشگاهها بسیار سریع و ساده میشود. همچنین پیاچپی انتخابی بسیار عالی برای استارتاپهاست. از آنجایی که هاستهای اشتراکی با قیمتهای بسیار کم وجود دارد، در ابتدای کار نیازی به پرداخت هزینههای بالای سرور ندارید.
بنابراین برای انتخاب کردن بین نودجیاس و پیاچپی شما قطعا در ابتدا باید نوع اپلیکیشنی که میخواهید ایجاد کنید را انتخاب نمایید. اگر کلاینت شما به دنبال راهکاری استاندارد و استفاده از هاستی مقرون به صرفه همراه با پشتیبانی است بنابراین پیاچپی انتخابی مناسب است. اما اگر کاری منحصر به فرد دارید و میخواهید اپلیکیشنی با ویژگیهای RTA یا SPA ایجاد کنید، نودجیاس قطعا انتخاب مناسبتری خواهد بود.